Een blog is een website waarop nieuwe bijdragen verschijnen en waarop de geboden informatie in volgorde (het nieuwste bericht verschijnt als eerste) wordt weergegeven. Wie een blog bezoekt, treft dan ook op de voorpagina de recentste bijdrage aan. De auteur biedt in feite een logboek van informatie die hij wil delen met zijn publiek.
Wie mijn vorige post over film gelezen heeft, merkt dat ook weblogs zowel een diverterende als een ernstige functie kunnen hebben. Beide soorten kunnen qua onderwerp heel uiteenlopend zijn.
Diverterende blogs kunnen bijvoorbeeld over voetbal gaan. Elke voetbalploeg heeft op zijn site een forum, waar supporters elkaar kunnen ontmoeten. Iedere supporter kan zijn of haar mening geven over de huidige situatie waarin de ploeg zich bevindt, de recente resultaten of geruchten over zowel inkomende als uitgaande transfers. Buiten deze forums heb je ook weblogs die het onderwerp voetbal behandelen. Zo heb je bijvoorbeeld germinalbeerschot.blogspot.com of sportinganderlecht.skynetblogs.be. Deze websites verschillen echter nauwelijks met het forum van de clubsite. De auteurs geven een subjectieve visie over het voetbal en proberen hun eigen club op te hemelen. Iemand die graag kennis wil verwerven over het voetbal gaat beter geen informatie op een weblog zoeken. Op www.bloggen.be/clubbruggeisthebest/ zal hij lezen dat club brugge de beste club in België is, terwijl de auteur van sportinganderlecht.skynetblogs.be de bezoeker wil overtuigen dat Anderlecht het succesrijkste team is. Club Brugge zal op deze site helemaal op een andere manier behandeld worden. Hieruit valt af te leiden dat het zeer moeilijk is om uit een blog de waarheid te halen.
Dit geldt ook voor ernstige blogs. Een voorbeeld daarvan is “http://peterdedecker.net/blog/index.php?cat=55”, een website die de Belgische politiek behandelt. De auteur wil de lezer bewust maken door zijn visie te geven over bepaalde feiten in de samenleving. Aan het aantal reacties merk je dat subjectiviteit een must is om het doel van een blog te bereiken. Door je eigen mening te geven lok je reacties uit die op hun beurt weer voor een wederwoord zorgen en zo krijg je, vertrekkend vanuit één subjectief standpunt, een hele keten van reacties, die ieder hun eigen standpunt verdedigen en zo een bredere kijk geven op het oorspronkelijke probleem. Een prettig gevolg van deze kettingreactie is dat er een groep van gelijkgezinden ontstaat die dan onderling een sterker contact kunnen zoeken. Voor de andersgezinden is dit eveneens zo. Bloggen heeft dus niet alleen het doel een mening kenbaar te maken maar ook om mensen dichter bij elkaar te brengen, die het over een bepaald onderwerp eens zijn.
donderdag 20 maart 2008
Eddy Wally ontdekt youtube
Eddy Wally is en blijft een levende legende. Onze charmezanger heeft zonet youtube ontdekt en heeft er zijn eigen filmpje op geplaatst. In de video heeft hij het over de nieuwe "techconologie" en "de opwarming van de warmte". De vraag is of Eddy zichzelf is. Neemt hij iedereen in de maling om bekend te blijven, of gedraagt hij zich volkomen normaal ?
Hopelijk komt er snel een nieuw filmpje van hem op "djoedjoe".
Hopelijk komt er snel een nieuw filmpje van hem op "djoedjoe".
woensdag 19 maart 2008
Inleefdag 4 : Film als manipulator
Onder de noemer van film heb je twee belangrijke vormen. Langs de ene kant heb je diverterende films, die gemaakt zijn voor het geld, het succes en om zoveel mogelijk bioscopen vol te krijgen. Langs de andere kant heb je ook ernstige films die bedoelt zijn om mensen bewust te maken. Beide soorten hebben een eigen manier om de kijker te manipuleren. De diverterende films zijn eerder technische manipulators. De pionier van de special-effects is de Fransman Georges Méliès, die in dezelfde periode als de gebroeders Lumière leefde. Hij begon te experimenteren met kleur en in 1901 had hij montage onder de knie, waarmee hij illusies op film creëerde. Zo heb je één van zijn kortfilmpjes – “L'homme a la tête en caoutchouc” – waarbij hij zijn eigen hoofd net als een ballon opblaast. Een eeuw later vind je de ontdekking van de Franse filmmaker in alle populaire films terug. Star Wars en Lord of The Rings hadden nooit de top bereikt als er geen gebruik werd gemaakt van technische manipulatie. Een populaire trucagevorm die veel moeite kostte zie je terug in de film Forrest Gump van Robert Zemeckis. Met behulp van een bepaalde techniek wordt Forrest Gump in authentiek beeldmateriaal van verschillende historische figuren geplaatst, zoals John Lennon en Richard Nixon. Zo heb je een scène waarbij Tom Hanks de hand schudt van John F Kennedy, die op dat moment eigenlijk 30 jaar dood was. De filmmakers hebben toen beeldmateriaal gezocht waarbij de president een aantal mensen ontmoet. Een van de personen die Kennedy groet werd via een techniek in Tom Hanks veranderd. Men wil dmv technische manipulatie de mens op het verkeerde been zetten en daarmee juist deze film zo interessant en boeiend maken voor de “gefopte” kijker.
Ernstige films maken eerder gebruik van ideologische manipulatie. De regisseur probeert de mens bewust te maken door zijn visie te geven over een bepaald feit in de samenleving.
In Nederland komt er binnenkort een film uit die de mens ideologisch wil manipuleren. De Nederlandse politicus Geert Wilders wil met een kortfilm zijn mening over de Islam geven. Hij heeft nog niets prijs gegeven, maar zijn recentste uitspraken beloven niet veel goeds. Volgens hem is de Koran een fascistisch boek, dat vandaag nog altijd aanzet tot geweld. Zowel in binnen- als buitenland maakt men zich zorgen dat de inhoud van de film kwetsend zou kunnen zijn, en risicovolle reacties zou kunnen oproepen op het gebied van openbare orde, veiligheid en economie.
Een bekende regisseur van ernstige films is Michael Moore. Met zijn film “Bowling for Columbine” bekritiseert hij gewelddadige gebeurtenissen in de VS, zoals de moorden in Columbine Highschool. Het hoge aantal wapenbezitters in Amerika wordt aangehaald als de reden voor het al even hoge aantal schietincidenten dat jaarlijks plaatsvindt in de VS. Hij wil met verborgen camera laten zien hoe gemakkelijk je in zijn land aan wapens, die variëren van pistool tot jachtgeweer, kan geraken.
Michael Moore heeft oprechte bedoelingen en verdient zonder twijfel respect voor zijn werk. Toch heeft hij een paar fouten gemaakt. Op een gegeven moment wil Moore zijn thuisland bekritiseren door een snelle weergave te tonen van verschillende conflicten die Amerika voerde met landen zoals Cuba, Iran, Irak, …
Eerst en vooral hebben deze conflicten niets met de wapenhandel binnen VS te maken en krijgt de kijker geen diepgaande verklaring voor Amerika’s optreden in die conflicten.
Met de verborgen camera en het tekenfilmpje waar zwarte Amerikanen neergeschoten worden zou de filmmaker het tegengestelde kunnen bereiken dan wat hij van plan was. Een wat labiele kijker leert eerder hoe je zonder veel problemen aan een wapen kan geraken en dat dat wapen bovendien lekker leeggeschoten kan worden op al wie je wat dwars zit.
Ernstige films maken eerder gebruik van ideologische manipulatie. De regisseur probeert de mens bewust te maken door zijn visie te geven over een bepaald feit in de samenleving.
In Nederland komt er binnenkort een film uit die de mens ideologisch wil manipuleren. De Nederlandse politicus Geert Wilders wil met een kortfilm zijn mening over de Islam geven. Hij heeft nog niets prijs gegeven, maar zijn recentste uitspraken beloven niet veel goeds. Volgens hem is de Koran een fascistisch boek, dat vandaag nog altijd aanzet tot geweld. Zowel in binnen- als buitenland maakt men zich zorgen dat de inhoud van de film kwetsend zou kunnen zijn, en risicovolle reacties zou kunnen oproepen op het gebied van openbare orde, veiligheid en economie.
Een bekende regisseur van ernstige films is Michael Moore. Met zijn film “Bowling for Columbine” bekritiseert hij gewelddadige gebeurtenissen in de VS, zoals de moorden in Columbine Highschool. Het hoge aantal wapenbezitters in Amerika wordt aangehaald als de reden voor het al even hoge aantal schietincidenten dat jaarlijks plaatsvindt in de VS. Hij wil met verborgen camera laten zien hoe gemakkelijk je in zijn land aan wapens, die variëren van pistool tot jachtgeweer, kan geraken.
Michael Moore heeft oprechte bedoelingen en verdient zonder twijfel respect voor zijn werk. Toch heeft hij een paar fouten gemaakt. Op een gegeven moment wil Moore zijn thuisland bekritiseren door een snelle weergave te tonen van verschillende conflicten die Amerika voerde met landen zoals Cuba, Iran, Irak, …
Eerst en vooral hebben deze conflicten niets met de wapenhandel binnen VS te maken en krijgt de kijker geen diepgaande verklaring voor Amerika’s optreden in die conflicten.
Met de verborgen camera en het tekenfilmpje waar zwarte Amerikanen neergeschoten worden zou de filmmaker het tegengestelde kunnen bereiken dan wat hij van plan was. Een wat labiele kijker leert eerder hoe je zonder veel problemen aan een wapen kan geraken en dat dat wapen bovendien lekker leeggeschoten kan worden op al wie je wat dwars zit.
dinsdag 18 maart 2008
zondag 16 maart 2008
Wie is de lelijkste voetballer ter wereld ?
Bij de eerste enquête op klosjaar kon je de lelijkste voetballer uit onze Jupilerleague uitkiezen. Gaetan Engelbert, middenvelder van club Brugge, werd uitgeroepen tot terechte winnaar. Nu gaat klosjaar ook internationaal. Vanaf vandaag tot volgende week zondag vindt de belangrijke verkiezing plaats van de lelijkste voetballer ter wereld. Een bureau van strenge juryleden uit verschillende landen heeft 5 personen genomineerd. Na lang overleg hebben ze gekozen voor Wayne -Shrek- Rooney,de Brazilianen Ronaldinho en Taddei, Frack -Scarface- Ribéry en Michael(Engels uitgesproken!)Reiziger.
Het is nu aan jou om de lelijkste van de 5 uit te kiezen. Om het gemakkelijker te maken voor de vrouwelijke bezoeker en de man die niets van voetbal kent, heeft de redactie 5 foto's toegevoegd.
Klik op de foto voor uitvergroting.
Het is nu aan jou om de lelijkste van de 5 uit te kiezen. Om het gemakkelijker te maken voor de vrouwelijke bezoeker en de man die niets van voetbal kent, heeft de redactie 5 foto's toegevoegd.
Klik op de foto voor uitvergroting.
woensdag 12 maart 2008
Is dit een duwfout ?
Op het WK voetbal in Japan en Zuid-Korea speelde België de 8ste finale tegen titelkandidaat Brazilië. Onze rode duivels stonden als volwaardige tegenstanders tegenover het sterrenteam uit Zuid-Amerika en gingen eervol met een 2-0 verlies terug naar huis. Drie rondes later werd Brazilië wereldkampioen. De wedstrijd tegen België kon echter helemaal anders uitdraaien als de scheidsrechter op de 35ste minuut de openingstreffer van Marc Wilmots niet afkeurde. Volgens de Jamaicaan ging Wilmots te hard in duel met verdediger Roque Junior. Daarom was het doelpunt ongeldig.
maandag 10 maart 2008
Disney festival en Power rangers beste kinderprogramma
De derde poll op klosjaar had voor de eerste keer een groter aantal genomineerden. De bezoeker kreeg de kans om zijn favoriete kinderprogramma te kiezen. De genomineerde programma's waren "Samson en Gert", "Pingu", "Pokémon", "Beestenbos is boos", "Alida en de boomhut", "de droomschow", "Power Rangers" en "Disney festival".
"Samson en Gert" was de topfavoriet maar eindigide op een teleurstellende 3e plaats. De bezoekers kozen massaal voor "Disney festival" en de "Power Rangers". Beide programma's delen de eerste plaats met evenveel punten.
1) Disney festival / Power Rangers 28%
2) Samson en Gert 14%
3) Pokémon / Beestenbos is boos 9%
4) Pingu / Alida en de boomhut 4%
5) De Droomshow 0 %
"Samson en Gert" was de topfavoriet maar eindigide op een teleurstellende 3e plaats. De bezoekers kozen massaal voor "Disney festival" en de "Power Rangers". Beide programma's delen de eerste plaats met evenveel punten.
1) Disney festival / Power Rangers 28%
2) Samson en Gert 14%
3) Pokémon / Beestenbos is boos 9%
4) Pingu / Alida en de boomhut 4%
5) De Droomshow 0 %
woensdag 5 maart 2008
Doe mee aan de poll : Wat was jouw favoriete kinderprogramma ?
Om jullie te helpen bij het kiezen voeg ik een video toe.
Zeker kijken !
Zeker kijken !
dinsdag 4 maart 2008
Lien Van De Kelder mooiste tv-vrouw van Vlaanderen.

Vorige week kreeg iedere bezoeker de kans om zijn favoriete tv-vrouw te kiezen. De genomineerden waren Hanne Troonbeeckx, Dina Tersago, Ann Van Elsen, Tania Dexters en Lien Van De Kelder. De eerste dagen was Ann Van Elsen aan de winnende hand, maar moest na een tijd toch het onderspit delven tegen Lien Van De Kelder. De thuis-actrice is met 41 % de winnaar van de tweede poll op klosjaar. Ann Van Elsen komt op de tweede plaats met 27 % en de derde plaats wordt gedeeld door Dina Tersago en Hanne Troonbeeckx die elk 13 % haalden. De laatste plaats is voor Tania Dexters. Zij behaalde slechts een kleine 3 %.
Opmerkelijk is dat Lien Van De Kelder van 4 modellen gewonnen heeft, waarvan 3 het kroontje van Miss België gedragen hebben.
Inleefdag 3 : Kennismaking met Tibetanen
Vorige vrijdag bezochten we het Atlasgebouw te Antwerpen, een centrum dat zich bezig houdt met diversiteit, inburgering en het onthaal van nieuwkomers. Elk jaar komen er vele vluchtelingen over de vloer, die hopen een nieuw leven in België te kunnen starten.
Met behulp van een tolk, kregen wij de kans om met een tiental mensen uit Tibet te spreken. Hun land wordt al jarenlang door de Chinezen overheerst en onderdrukt. Deze politieke situatie was echter niet het onderwerp van ons gesprek. Onze belangstelling ging eerder uit naar de confrontatie tussen de Belgische en de Tibetaanse cultuur en levenswijze. Maar al snel bleek dat de Chinese overheersing een heel sterke invloed heeft op het dagdagelijkse leven. Zij trekken immers de krijtlijnen waarbinnen de Tibetaan zich hoort te bewegen. Zo waren er twee monniken die naar hier zijn gekomen omdat de strenge controle van de Chinese regering hun persoonlijke ambities beknotte. In de Tibetaanse tempels mogen er vandaag slechts een beperkt aantal monniken wonen. Zij krijgen te maken met strenge regels: ze mogen geen foto’s van de Dalai Lama bezitten en mogen geen kritiek uiten over de politieke situatie.
De twee monniken, die veel wijsheid uitstraalden, kwamen het meeste aan het woord. Zij wilden evenveel over ons weten als wij over hen. Zij konden bijvoorbeeld niet begrijpen dat een getrouwd koppel in het westen uit elkaar gaat en dat kinderen zo snel weg gaan van hun ouders. Respect voor de ouders staat centraal in Tibet. Zelfs ruzie met de ouders, wat bij ons hier en daar wel eens voorkomt, is vreemd voor hen. Ook onze eetgewoonten lokten verbazing uit. Zo vonden zij het zeer raar dat wij zoveel brood eten. De taalverschillen op zo’n klein grondgebied als ons land kwam ook heel bizar over. Zij vonden het raar dat er in Brussel Frans werd gesproken, terwijl er maar 50 km verder in Antwerpen Nederlands gesproken wordt.
De ontmoeting verliep vlot en gemoedelijk. Het was een gezellig onderonsje tussen twee totaal verschillende culturen, al viel het op dat het vooral de monniken waren die het woord voerden en veel wilden weten, terwijl de anderen zich op de achtergrond hielden.
Met behulp van een tolk, kregen wij de kans om met een tiental mensen uit Tibet te spreken. Hun land wordt al jarenlang door de Chinezen overheerst en onderdrukt. Deze politieke situatie was echter niet het onderwerp van ons gesprek. Onze belangstelling ging eerder uit naar de confrontatie tussen de Belgische en de Tibetaanse cultuur en levenswijze. Maar al snel bleek dat de Chinese overheersing een heel sterke invloed heeft op het dagdagelijkse leven. Zij trekken immers de krijtlijnen waarbinnen de Tibetaan zich hoort te bewegen. Zo waren er twee monniken die naar hier zijn gekomen omdat de strenge controle van de Chinese regering hun persoonlijke ambities beknotte. In de Tibetaanse tempels mogen er vandaag slechts een beperkt aantal monniken wonen. Zij krijgen te maken met strenge regels: ze mogen geen foto’s van de Dalai Lama bezitten en mogen geen kritiek uiten over de politieke situatie.
De twee monniken, die veel wijsheid uitstraalden, kwamen het meeste aan het woord. Zij wilden evenveel over ons weten als wij over hen. Zij konden bijvoorbeeld niet begrijpen dat een getrouwd koppel in het westen uit elkaar gaat en dat kinderen zo snel weg gaan van hun ouders. Respect voor de ouders staat centraal in Tibet. Zelfs ruzie met de ouders, wat bij ons hier en daar wel eens voorkomt, is vreemd voor hen. Ook onze eetgewoonten lokten verbazing uit. Zo vonden zij het zeer raar dat wij zoveel brood eten. De taalverschillen op zo’n klein grondgebied als ons land kwam ook heel bizar over. Zij vonden het raar dat er in Brussel Frans werd gesproken, terwijl er maar 50 km verder in Antwerpen Nederlands gesproken wordt.
De ontmoeting verliep vlot en gemoedelijk. Het was een gezellig onderonsje tussen twee totaal verschillende culturen, al viel het op dat het vooral de monniken waren die het woord voerden en veel wilden weten, terwijl de anderen zich op de achtergrond hielden.
Abonneren op:
Reacties (Atom)